Saturday, January 30, 2010 0 Percakapan By: Nurul Atiqah binti Rayah

Cerpen Khas Edisi Tranung

Cerpen ni aku dapat dari kawan aku, kat Facebook. Credit to Piqah! Hehe. Memang aku rasa nak terbahak-bahak ketawa, atau org ganu kate nk suke keras gitu. Khas utk korang, bacela kepada sape-sape yang tension tu.=)



Mamat rase malassang nök bangung tiddo. Nye gulling-gulling atah katil.
Pusing kiri, pusing kanang. Serba dök kene dia berase. Mök Lijöh
blèbèr hanyaar kot luör pitu, "Mat! Matahari nök tinggi galöh döh
nim, ka'ak rezeki kalu bangung lèwat-lèwat. Mung tak dök kheje ke ari
nim?"

Dök tahang kene blèbèr Mamat Ppayang pong bikah bangung ceggat dari
katil. Baru dia teringat pukol 11 ada kene wat kheje sikit hök Böh dia
suroh kemarèng. Mamat pong jungaa tangang dia ambèk tuala. Pèsèngang
mandi P. Ramlee pulök pagi nim, al maklunglah pukol 10.30 döh. Dari Manir
nök jembe ke Jalang Batah Baru tu jauh jugök. Pah tu nök kena bereti
stèsèng minyok Petronah pulök dekat sipang trapik lait Pulau Musang.
Döp ingat starang nok tamböh minyök kemarèng. Dök dang 10 minit Mamat
siap belake döh. Minung air kopi-ö setegök dua lepah tu pakaa kasut
kulit atah tangge kak lambo. Baru beli minggu lepah tu kasut tu. Bekilat
ssiö! Lepah tu Mamat pong stak möto vroooooong hale ke bandö. Mötosika
sèkèng hèng jer, tapi boleh tahang lah.

Jalang Batah Baru ader banyök bangunang jabbat dengang kedaa. Kalu hale ke
depang sikit ada kedaa Astro, hök tv kene bayö bulang-bulang tu. Kalu
tebèng dök bayö jer kena pötöng hanyaar. Lepah pada suraa Flat Batah
Baru tu ada lèrèk kedaa èkong. Kedaa makang pong ada gök. Kalu jallang
sikit lagi sebelum kedaa Astro tu, ada kawasang lapang tepat juaa khète
baru cap Hyundaa dengang Kia.

Di antara kedaa èkong dengang kedaa Astro tu ada celöh-celöh tu jabbat
löyar baru buka. Pèsèngang baru pah jadi löyar tu Mamat mari mmkir
sörrang. Slo-slo Mamat naèk tikat dua. Napök gaye ader dua örang jer
kherani. Llaki sörang, ppuang sörang. Boleh tahang hök ppuang tu. Tapi
pakaa cicing molèk ngak kat jari manih tu. Ttunang döh pèsèngang tu..
Dök napök gambö starang. Berat nnanang. Mamat kabö ke kherani ppuang tu
dia nök jjuper Tuang Löyar. Hayat hidup Mamat dök rajing jjuper löyar
skali habuk. Cakkak dengang löyar jauh skali.. Nye mari debö wèh.

Mamat pong ketok pitu masok. Löyar tu tengöh pegang gagang talipung cap
Panasonic kat telinga dia. Wayar talipung tu tengöh beseranggöh lagi. "I
dah uruskan fixed deposit you sebanyak RM10 juta tu. Lagi satu, minggu
depan ni, I nak you ikut I ke Singapore. HSBC Singapore dah buat
arrangement untuk finance syarikat klien I, tak banyak, dalam 20 juta Sing
dollar. Firm I jadi lawyer jugak tu. I turun KL minggu ni, kita dinner kat
Shook di Starhill ok?"

Mamat bukang pandaa sangat cakak orang putih. Tapi bila dengö haa pitih
die pahang. Mainang apa juta-juta nim? Mamat mari mmikir.

Löyar muder tu pong letök gagang talipung sambil-sambil kheling ujung
mata tengök ke Mamat. "Yer, nök mender? Saya sibuk sangat ni, dök
tengök ker?" löyar tu tanye Mamat.

Mamat pucat kesi. Dök tahu nök kata mende. Nök jawak salöh. Tak mboh
jawak salöh. Macang mase nök bangung tiddo sakning. Serbe dök kene.
Sudöhhang Mamat tebèng jugök jawak.

"Sebenörnyer tuang, sayer nim kheje dengang sarikat Teleköng. Saya mari
nok sambung wayar talipung hök tuang wak lölök cakkak sakning. Dök
sambung lagi wayar tu, guaner lah tuang boleh cakkak döh!"

Muka tuang löyar tu jadi biru hèrang!

Döh nök wat guana starang! Nök èksèng dök betepat! Ada jugök löyar
kècèk orang dèh! Pecöh bo! Orang jamang lenim kata "kantoi"!

Bukan Salah Bangsa

Kejadian ni berlaku masa aku pulang bercuti di kampung halamanku yg tercinta. Sepulangnya aku mengikuti Ummi mengambil Ahid di PASTI, Ummi kata Ummi nak singgah kedai roti kat depan simpang tu. Aku hanya mengangguk sahaja. Ahid memang dah habis excited dah kalo dengar nak gi kedai. Yang dia tau, dia nak beli mainan. Aku ni plak kakak yg suke melayan adik, lagi2 Ahid adikku yg bongsu, kat umah dia takde kawan nak main. So, sgt kesian la kalo dia takde mainan (ni aku la yg rasa). Tapi Ummi cakap, Ahid dah besar, mainan dia patut digantikan ngan buku-buku.

Berbalik kpd cite td, aku masuk ke kedai roti & kek tu dengan semangat yg berkobar-kobar. Besar harapan aku untuk makan roti atau kek yg best2. Maklumla, duk kat UIA,jarang-jarang aku habeskan duit beli roti best2 ni. Hehe. Masuk je aku ke kedai tu, aku terkesima. Bukan terkesima sbb jumpe ex-skool mate puppy love ke ape, tp aku sgt la terkejut tgk keadaan kedai tu.

Aku rasa aku dah tak silap kedai, ni memang kedai roti & kek, tp yg ada hanyalah kerepek berbungkus kat atas meja. Kuintai peti, adela kek-kek yang dh siap. Persoalannya; manakah roti2 atau dengan perkataan lainnya, di manakah produk-produk kedai ini yang kononnya dikatakan kedai roti dan kek?

Aku melihat jam, hampir pukul 12 tgh hari. Tak logik kalo kedai ni baru bukak. Kulihat pekerja-pekerja yang hampir 5 orang itu lengkap berbaju kurung batik (pakaian rasmi keje diorang la tu konon), keluar masuk kedai dengan slamber. Macam sibuk la konon. Ada pulak sorang mamat ni asyik bersembang ngan pekerja yang jaga kaunter. Akhirnya aku keluar tanpa membeli apa-apa dengan hati yang sebal.

Dalam hati, aku mengeluh kesal. Aku sedikit pun tidak berasa hairan kalau kaum lain lebih memonopoli industri perniagaan. Melihat kepada sikap Melayu pada hari ini, aku akhirnya mengerti mengapa kedai-kedai Melayu di kawasan rumah aku tidak bertahan lama. Bukan prejudis terhadap bangsa sendiri, tapi sangat besar perbandingan antara sikap bangsa Melayu dengan bangsa lain.

Bila aku kenangkan kembali, saat aku 'outing' bersama sahabat-sahabat semasa belajar di KOSPINT dulu, kami pasti akan singgah di kedai kek & roti Sweden, sebelah Pustaka Seri Intan. Roti yg paling aku suke; "Tiger Skin". Sgtla sedap. Rindu nak makan. Tapi, sejak ada berita mengatakan, kedai roti Sweden ni pemilik dia Kristian and the owner contributed to the church, aku tak gi dah kedai tu even kat Paka pun ada 1 branch Sweden Bakery.



mcm ni la lebih kurang rupe "Tiger Skin" yg aku suke makan tu..sedaappp

Siapa yg patut dipersalahkan? Pekerja ke? Atau majikan? Atau memang sikap bangsa Melayu ni suka bermalas-malasan. Aku pun dah malas nak cakap banyak. Cuma doa aku dalam hati, sedarlah wahai bangsaku!